Rynek kart Pokemon Trading Card Game (TCG) dzieli się na kilka regionalnych edycji, z czego najważniejsze to wersja japońska i angielska.
Chociaż podstawowe zasady gry pozostają te same, istnieje wiele istotnych różnic między tymi edycjami, dotyczących cen, jakości druku, dostępności i kolekcjonerskiej wartości kart.
Wszystkie te różnice mają ogromny wpływ na to jak kształtują się ceny i finalne ceny kart dostępnych na rynku.
1. Ceny kart i ich uwarunkowania

Japońskie karty Pokemon często są tańsze niż ich angielskie odpowiedniki, co wynika z kilku czynników:
- Większa podaż w Japonii: Drukowane w znacznie większych ilościach i dostępne w szerokiej dystrybucji.
- Gorsza jakość druku wersji angielskiej: Angielskie karty często cierpią na problemy z centrowaniem, nadrukiem i ogólną jakością wykonania. To sprawia, że trudno znaleźć egzemplarze w idealnym stanie, co podnosi cenę dobrze zachowanych "raw" kart oraz tych ocenionych przez PSA na 9 lub 10.
- Mniejsza spekulacja: Japoński rynek jest bardziej stabilny i starszy, z mniejszym wpływem spekulacji oraz tzw. scalpingu.
- Ekskluzywność i eksport: Angielskie karty są bardziej pożądane na zachodnich rynkach - jako produkt premium, co winduje ich ceny.
- Karty z trenerkami w wersji japońskiej: W Japonii karty z trenerkami (tzw. waifu cards) często osiągają wyższe ceny niż ich angielskie odpowiedniki, co wynika z dużego zainteresowania nimi na rynku kolekcjonerskim.
Nie oznacza to jednak, że wszystkie japońskie karty są tańsze.
Limitowane japońskie promocyjne wydania potrafią osiągać zawrotne ceny na rynku wtórnym.
2. Różnica w jakości druku

Jednym z najczęściej podkreślanych aspektów jest jakość druku kart:
- Japońskie karty mają lepszej jakości papier, gładsze wykończenie oraz ostrzejsze detale.
- Angielskie karty często cierpią na problemy z centrowaniem, nadrukiem oraz jakością foliowania, co czyni je trudniejszymi do zdobycia w idealnym stanie. Przez to dobrze zachowane egzemplarze osiągają wyższe ceny na rynku kolekcjonerskim.
3. Szanse na ocenę PSA 10

Ponieważ japońskie karty są drukowane z większą dbałością o szczegóły, znacznie łatwiej jest otrzymać ocenę PSA 10 (najwyższą w skali oceny stanu kart).
W przypadku angielskich kart, nierówne centrowanie i defekty produkcyjne sprawiają, że uzyskanie idealnego egzemplarza jest dużo trudniejsze. W rezultacie, angielskie karty ocenione na PSA 10, podobnie jak karty tzw. "raw" są często znacznie droższe niż ich japońskie odpowiedniki, ponieważ stanowią rzadkość na rynku.
4. Dostępność i wielkość produkcji
W Japonii karty Pokemon są dostępne niemal wszędzie - w sklepach z zabawkami, kioskach, tzw. konbini, a także przez loterie i promocje.
Wersja angielska jest produkowana w bardziej ograniczonej ilości i często występują problemy z dostawami, zwłaszcza w okresach wzmożonego zainteresowania.
5. Zmiany w mechanice i terminologii
Japońska wersja gry otrzymuje nowe zestawy wcześniej niż angielska, a niektóre karty dostępne w Japonii nigdy nie pojawiają się w wersji międzynarodowej.
Dodatkowo, nazwy ataków, zdolności i terminologia mogą się różnić między edycjami.
6. Wartość kolekcjonerska
Na wartość kolekcjonerską wpływa wiele czynników, ale ogólnie rzecz biorąc:
- Japońskie karty w PSA 10 przeważnie są tańsze niż angielskie odpowiedniki ze względu na ich wyższą dostępność w idealnym stanie.
- Niektóre japońskie promocyjne karty (np. ponumerowane karty turniejowe lub trenerki) mogą być jednymi z najrzadszych i najdroższych kart na rynku.
- Angielskie karty w wysokich ocenach PSA są rzadsze, co winduje ich wartość, zwłaszcza dla najbardziej pożądanych kart kolekcjonerskich.
7. Podsumowanie
Obie edycje kart Pokemon TCG mają swoje zalety i wady. Japońskie karty oferują lepszą jakość druku, większą dostępność i łatwiejsze uzyskanie wysokiej oceny PSA. Angielskie karty natomiast często są droższe na rynku wtórnym i stanowią bardziej rozpoznawalną wersję dla zachodnich kolekcjonerów i graczy.
Decyzja, którą wersję wybrać, zależy od indywidualnych preferencji - czy zależy nam na kolekcjonowaniu perfekcyjnie zachowanych kart, czy też na windowaniu cen i posiadaniu edycji bardziej cenionej w zachodnim świecie kolekcjonerów.
Inwestując w japońskie karty inwestujemy w dobro lepiej i szerzej dostępne, inwestycja w karty angielskie oznacza inwestowanie w dobro realnie bardzo rzadkie, co zwiększa potencjalne szanse na zysk i wzrost cen w przyszłości.